کشف پتانسیل یک گیاه خاص در مبارزه با سرطان
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۸۳۰۰
پژوهشگران میگویند، گیاهی به نام گندواش یا خاراگوش چینی که بیش از ۲۰۰۰ سال است در طب سنتی چینی استفاده میشود، علاوه بر دارا بودن ترکیباتی برای درمان مالاریا، دارای پتانسیل مبارزه با سرطان نیز است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اس ای، یک پژوهش علمی به رهبری سه نفر از پژوهشگران دانشگاه تگزاس در سنآنتونیو(UTSA) توانایی دارویی گیاه چند هزار سالهای به نام گَندِواش یا خاراگوش چینی را آشکار کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گَندِواش یا کینگو یا خاراگوش چینی با نام علمی Artemisia annua یک گونهی گیاهی از دولپهایهای نو(Eudicots)، از راسته گل مینا(Asterales)، تیره گلستارهایها( Asteraceae) و سرده درمنهها(Artemisia) است.
آزمایشگاه زیستشناسی والری اسپونسل(Valerie Sponsel) پر از برگهای سبز پر جنب و جوش گندواش است که به خوبی در گلدانهای سفالی کاشته شدهاند و از برگهای این گیاه ترکیبات دارویی استخراج میشود.
اکنون پژوهشگران در یک پژوهش میانرشتهای در حال انجام آزمایشاتی بر روی ترکیبات استخراج شده از این گیاه علیه سلولهای سرطانی هستند.
گندواش
گیاه گندواش بیش از ۲۰۰۰ سال است که در طب سنتی چینی، به ویژه برای تولید آرتمیسینین - ترکیبی که در درمان مالاریا استفاده میشود- مورد استفاده قرار میگیرد.
اکنون تحقیقات پیشگامانه پژوهشگران دانشگاه تگزاس در سنآنتونیو با هدف کاوش عمیقتر در خواص زیستفعال این گیاه، به طور خاص بر روی ترکیبی به نام آرتینون بی(Arteannuin B) و اثربخشی بالقوه آن در درمان سرطان و کویوید-۱۹ تمرکز دارند.
پژوهشگران میگویند، محصولات طبیعی برای تحقیقات پزشکی بسیار ارزشمند هستند، به طوری که تقریباً نیمی از داروهای تجویزی از آنها منشاء میگیرند. آنها همچنین خاطرنشان میکنند که به دلیل پیچیدگی بیماری سرطان، ایجاد یک درمان جهانی، بعید است. بنابراین، تحقیقات مداوم در مورد انواع مواد دارویی از گیاهان مختلف همچنان مهم است.
پژوهش میانرشتهای
ماهیت میانرشتهای این پژوهش، پیوند بیوشیمی، شیمی و زیست شناسی و امکان درک دقیق ترکیبات دارویی را فراهم میکند.
لین، دانشیار دپارتمان زیست شناسی یکپارچه دانشگاه تگزاس در سنآنتونیو و دپارتمان علوم اعصاب، زیست شناسی رشدی و احیاکننده این دانشگاه خاطرنشان میکند: ما در مراحل اولیه درک نحوه بهترین استفاده از این ترکیبات برای درمان هدفمند هستیم. هدف قرار دادن مستقیم مناطق آسیب دیده هدف اصلی ماست.
کار پیشگامانه این گروه پژوهشی از سوی میشل اس. برگر، مدیر مرکز تومور مغزی دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو(UCSF) که سلولهای گلیوبلاستوما را برای این مطالعه فراهم میکند، حمایت شده است.
فرانسیس کی یوشیموتو، استادیار دانشگاه تگزاس در سنآنتونیو فرآیند استخراج این ترکیبات از گندواش را این گونه توضیح میدهد: ما از متانول به عنوان حلال استفاده کردیم. این مرحله مهم ما را به این فرضیه سوق داد که چگونه این ترکیب در سیستمهای بیولوژیکی برهمکنش میکند.
کیتلین وارلا دانشجوی دکترا در این دانشگاه به عنوان بخشی از گروه پژوهش، با استفاده از روش طیفسنجی NMR و کروماتوگرافی مایع-طیفسنجی جرمی، عصارههای گندواش را تقسیمبندی و تعیین کرد.
این گروه این بخشها را در برابر سلولهای گلیوبلاستوما(GBM) که یک نوع بدخیم از سرطان مغز است، آزمایش کردند و مشاهده شد که ترکیب Arteannuin B به طور مداوم فعالیت سمی را علیه این سلولهای سرطانی نشان میدهد.
پژوهشگران معتقدند که Arteannuin B ممکن است سیستئین پروتئازها – آنزیمهای تجزیه کننده پروتئین - را که در سلولهای سرطانی بیش از حد بیان میشوند، مهار کند.
یوشیموتو میگوید: ما کشف کردیم که وقتی Arteannuin B را به طور شیمیایی کاهش دادیم، اثربخشی آن در برابر سلولهای گلیوبلاستوما به میزان قابل توجهی کاهش یافت. این مطالعه بینشهای مهمی را در مورد خواص زیست فعال این ترکیب ارائه کرد.
وارلا در ادامه اکتشافات خود نشان داد که Arteannuin B همچنین مانع از فعالیت پروتئاز اصلی ویروس عامل بیماری کووید-۱۹ موسوم به SARS-CoV-۲ و همچنین کاسپاز-۸ میشود که هر دو از انواع پروتئازهای سیستئین هستند.
کار پژوهشگران دانشگاه تگزاش در سنآنتونیو اهمیت درک مکانیسمهای بیوشیمیایی موجود در ترکیبات دارویی را نشان میدهد.
یوشیموتو میگوید: برای اینکه پزشکی واقعاً مؤثر باشد، درک چشمانداز ژنتیکی بیماریهایی مانند سرطان حیاتی است. دانستن اینکه چه ژنهایی بیش از حد بیان میشوند، میتواند به ما کمک کند تا فعالیت محصولات پروتئینی خاص را هدف قرار دهیم و مسدود کنیم و درمان را مؤثرتر کنیم.
این مطالعه یک مثال درخشان از این است که چگونه یک رویکرد میانرشتهای میتواند پتانسیل ترکیبات طبیعی را آزاد کند و امید جدیدی در مبارزه با بیماریهایی ایجاد کند که همچنان از درک کامل پزشکی فرار میکنند.
این مطالعه در مجله Natural Products منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: درمان سرطان دانشگاه آزاد اسلامي شرکت دانش بنیان دانشگاه های علوم پزشکی جهاد دانشگاهی کنکور 1402 دنیای هوش مصنوعی ماه نورد پراگیان دانشگاه آزاد اسلامي شرکت دانش بنیان دانشگاه های علوم پزشکی جهاد دانشگاهی میان رشته ای زیست شناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۸۳۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای نابودی ویروسها پنجره را باز کنید!
پژوهشگران میگویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید(CO2) به این معنی است که ویروسها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده میکنند، بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه موثر برای کم کردن ویروسهای معلق در هوا باشد.
به گزارش ایسنا، کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروسهای معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست. بنابراین باز کردن پنجره میتواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروسهای تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیشبینی شده بود، باشد.
به نقل از انای، با ظهور کووید-19، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه میتواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.
اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروسهای تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانیتری در فضاهای بسته باقی میمانند. آنها میگویند پای کربن دی اکسید در میان است.
آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول میگوید: ما میدانستیم که ویروس عامل کووید-19 موسوم به SARS-CoV-2 مانند سایر ویروسها، از طریق هوایی که تنفس میکنیم، پخش میشود، اما این مطالعه نشاندهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق میافتد و مهمتر اینکه چه کاری میتوان برای متوقف کردن آن انجام داد.
کربن دی اکسید(CO2) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO2 تأثیر میگذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروسهای تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO2 به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.
در اینجا ما باید کمی عمیقتر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء میگیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بیکربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بیکربنات به گاز CO2 تغییر میکند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO2 در محیط قرار میگیرد.
از آنجایی که تصور میشود PH محرک عفونتپذیری ویروسهای معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی میکنند که آیا غلظت CO2 محیط بر پایداری ویروسهای موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر میگذارد یا خیر.
در شرایط همهگیری کووید-19 از مانیتورهای سنجش CO2 برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود 400 قسمت در میلیون(ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین 400 تا 1000 ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO2 میتواند از 2000 ppm بیشتر شود و در محیطهای شلوغتر از 5000 ppm بالاتر رود.
پژوهشگران با تغییر غلظت CO2 در هوا بین 400 ppm و 6500 ppm، ارتباط بین غلظت CO2 و مدت زمانی که ویروسهای موجود در هوا عفونی میمانند را تأیید کردند.
در مقایسه با CO2 معمولی جو که حدود 500 ppm است، افزایش متوسط در CO2 از 400 ppm به 800 ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویههای ویروس SARS-CoV-2 از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایتپذیری بین 800 و 6500 ppm مشاهده نشد.
افزایش غلظت CO2 عمیقاً بر سرایتپذیری SARS-CoV-2 در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید 3000 ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروسها پس از 40 دقیقه تقریباً 10 برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.
هادرل میگوید: این رابطه روشن میکند که چرا رویدادهای اَبَرپخشکننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-2 احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO2 هنگامی که با قطرات برهمکنش میکند مانند یک اسید عمل میکند. این باعث میشود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.
خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.
هادرل میگوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج میکند و هم باعث میشود قطرات هواپخش برای ویروس سمیتر شوند.
با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO2 جو که دانشمندان اقلیم پیشبینی میکنند در دهههای آینده به بیش از 550 ppm افزایش یابد، پژوهشگران میگویند یافتههای آنها پیامدهای گستردهتری دارد.
هادرل میگوید: بنابراین، این یافتهها پیامدهای گستردهتری نه تنها در درک ما از انتقال ویروسهای تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همهگیریهای آینده را تشدید کند، دارد.
وی افزود: دادههای مطالعه ما نشان میدهد که افزایش سطح CO2 در جو میتواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروسهای تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی میمانند، همزمان باشد.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام